ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΣΟΥ...

Με ποιον τροπο,με ποιες λεξεις μπορω να μεταφερω την υπαρξη που κατοικει μεσα σε μια κουζινα,πανω σε ενα βαθρο που δικαιωματικα της αξιζει?
Σημερα ειναι η γιορτη της,το ονομα της εχει την τιμιτηκη του και εγω θα προσπαθησω να στειλω το ταπεινο δωρο μου!
Μεσα στο χαος της καθημερινης ζωης μου ειναι το προσωπο που θυμαμε με καθε λεπτομερεια,καθε ρυτιδα,καθε λακακι που κανει την εμφανισει του μαζι με το υπεροχο χαμογελο της,καθε χρωμα που χρωματιζει εκεινα τα λατρεμενα ματια αναλλογα με την διαθεση της!
Τοσο μακρια απο την φυσικη παρουσια εκεινης,παιρνω παρεα την μυρωδια της και γιορταζω σημερα αρκετα χιλιομετρα μακρια της..πινοντας το κρασι που παντα προτιμαει και καπνιζωντας οσο μπορω λιγοτερο προσπαθωντας να εκπληρωσω καθε επυθυμια της.
Οι ευχες μου ειναι τοσο περιττες και συναμα τοσο αναγκαιες,γιατι γνωριζω οτι της περιμενει σαν μικρο παιδι!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ..ΜΑΝΑ..ΜΗΤΕΡΑ..ΦΙΛΗ ΜΟΥ!
Μεσα στο κορμι σου μεγαλωσα και μεσα απο τον απολυτο πονο ολων των εποχων εγινε η πρωτη μας συναντηση!
Εισουνα,εισαι και θα εμμενεις να εισαι το σημειο αναφορας μου,η πρωτη αγκαλια που κουρνιασα καποτε γιατι ετσι η φυση το προσταζε και η μονη αγκαλια που ζηταω οταν τα καραβια μου βουλιαζουνε!
Εισαι το φως μεσα στο χαος μου,Παναγια δικια μου μεσα στην απελπισμενη προσευχη μου!
Τι και αν ταξιδεψα σε αλλους τοπους μακρια απο τα φτερα σου,ψαχνωντας τον κοσμο,το αγνωστο και τις συγκινησεις του ..εσυ εισουνα παντα εκει!Μεσα στις παγιδες,μεσα στο σκοταδι,μεσα στα καλοφτιαγμενα ψεματα που περιπλανιομουνα ειχα το χερι σου συνοιδοπορο,την υπαρξη σου δικο μου φιλη της ζωης.
Τι και αν καποτε οι παρεξηγησεις και οι καλοφτιαφμενες παραστασεις που καποιοι καποτε στησανε στην κοινη ζωη που θελαμε,μας χωρισανε? Πλεον δεν εχει καμια σημασια.Δεν μπορω να μην συχγωρεσω τιποτα που εγινε με οδηγο την αγαπη,δεν μπορω να αρνηθω την αναπνοη ΜΟΥ.Οσο μακρια και αν σε εξορισανε,μακρια απο μενα οι καταστασεις της μοιρας ..εγω για ενα πραγμα ειμουνα σιγουρη οτι η καθετη σκεψη σου ητανε παντα το νανουρισμα στο προσκεφαλι μου,το πλουμιστο πεπλο για τα ονειρα μου.
Παντα τα χερια σου διαπλατα ανοιχτα για αυτους που αγαπω και συνυπαρχω με ολα τα δωσε του κοσμου.Μια λιονταρινα με δοντια πιο κοφτερα και απο γυαλι απεναντι σε αυτους που παιζανε με την ψυχη μου και ακομα προσπαθουνε να το κανουνε,μετατρεπωντας την ζωη μου σε κουκλοθεατρο και εμενα σε καλοκουρδισμενη μαριοννετα!
Πονας οταν ποναω,εισαι ευτυχισμενη οταν χαμογελαω,περηφανος χορηγος μου σε καθε αυτοκαταστροφικη αποφαση της τρελλας που με διακατεχει,ακεραιος δικαστης καθε παρανομιας μου,η μονη αληθινη ΦΙΛΗ μου.
Τεσσερις φορες βιωσες το θαυμα..τις δυο πετωντας σε ροζ ουρανους και τις αλλες δυο σε γαλαζιους πλανητες,αλλα η αποκλειστηκοτητα που κατεθετες στον καθενα ξεχωριστα ητανε..συγκλονιστηκη!
Ακομα και ο καλυτερος πολιτικος δεν εχει τις ικανοτητες σου,για την διαφυλαξη της τοσο ευθραστης ισσοροπιας που λεγετε οικογενεια.
Μεγαλωσα πλεον ΜΑΝΑ και απο παιδι εγινα γυναικα..και εχω μεινει απολυτα ακινητη απεναντι στο ταπεινο μεγαλειο σου,στην θυσια που προσφερεις καθε δευτερολεπτο ανευ ορων και διαπραγματευσεων,στην πιθανοτητα αλλαγης της ζωης σου για την ..ΔΙΚΗ μου.
Ειμαι εδω ζωντανη,με σαρκα και οστα γιατι καποτε ΕΣΥ αγαπησες,μεταμορφωνοντας την μαγεια σε πραγματικοτητα και την γυναικα σε θεα!
Ειμαι εδω,γεματη απο σενα,ακομη διψασμενη για το γαλα της γαληνης που μονο εσυ μπορεις να μου προσφερεις.Οσο και αν ξεχνιεμαι μεσα στα φωτα της πολης που με πλανεψε ..εσυ θα εισαι παντα το χωριο μου,το υσυχαστηριο μου,ο ζωντανος κηπος μου!Ενα ευχαριστω σε σενα ΜΗΤΕΡΑ,ενα μεγαλο ευχαριστω στο συμπαν που σε διαλεξε γι'αυτον τον τοσο δυσκολο ρολο και ενα συνεχες ευχαριστω στην νοσταλγια που με ωθει ορμητικα να ερθω πισω στο σπιτι μου!
Μην μου παθεις τιποτα,σε παρακαλω προσεχε εσενα.Ο εγωιστης εαυτος μου δεν θα αντεξει την απουσια σου,χανωντας τον μοναδικο της δορυφορο!
Και εσυ ..πλεον ξεκουρασου και μην ανυσυχεις,εγω θα ειμαι εδω για σενα ..ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ .
ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ..ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΥΡΝΙΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ!