ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ!!

Ποτε μπορουμε να χαρακτηρησουμε μια μερα τελεια?
Τι ειναι αυτο που χρειαζετε,ποσα συναισθηματα,καταστασεις,χρωματα ,μυρωδιες για να κλεισεις το μυαλο σου το βραδυ πληρως ικανοποιημενος?
Δυσκολα τα πραγματα πια!
Λιγο το ενα, λιγο το αλλο και φανταζει απολυτος απιθανο.Λιγο η κουραση στα ματια και λιγο πιο πολυ το αδειο πορτοφολι,λιγο τα ξυδια που κατεβασες εχτες χωρις κανενα λογο οπως παντα και λιγο πιο πολυ οτι δεν χτυπα το κινητο ισοπεδονωντας καθε ελπιδα που οντως μπορει να πεθαινει τελευταια,οτι καπου ,καποιος μπορει να σε σκεφτεται.. σε αφηνει μετεωρο μπροστα στην εξωπορτα που τελικα δεν θα ανοιξεις.
Τα γυαλια ηλιου θα παραμεινουνε στην θηκη τους και το τηλεκοντρολ θα κερδισει για μια ακομη φορα την μαχη.
Ας μου επιτρεψετε ομως να το παρουμε λιγο διαφορετικα και αυτο γιατι η σημερινη Κυριακη για μενα κερδισε τον τιτλο.Οχι απο μονη της λογω ιδιοτητας ως μερα αργιας ,αλλα λογω οτι καπου,καποιοι με σκεφτονται!
Ιδιαιτερα ατομα που εχουνε παντα να δωσουνε και δεν ρωτανε ποτε το γιατι.Ελευθερα ατομα που σε αποδεχονται οπως εισαι γιατι ισως να λατρευουνε το διαφορετικο και εν κατακλειδι εισαι αυτο που εισαι.Αυθορμητα ατομα που ταιριαζουνε με απολυτη μαεστρια το χταποδακι με τα τεραστια μοσχαρισια φιλετακια,που η ρακι παντρευεται ανετα τους λουκουμαδες με μελι και καρυδια λερωνοντας καθε εκατοστο απο δαχτυλα και μαγουλα,που το καπουτσινο, παντα με μαυρη ζαχαρη σερβιρετε στο πιο δροσερο ,γεματο χρωματα και καθαροτητα καφε της Σαντορινης δινωντας σου την δυνατοτητα να φωναξεις ΦΩΣ και αυτο πραγματι να σε ακουσει και συναμα να ζησεις τον τελειο γευστικο οργασμο αναμεσα σε σουφλε σοκολατας και φρεσκια μηλοπιτα που λιωνει στο στομα ,αφου πρωτα εχει γινει ενα με το παγωτο σοκολατα , φερνωντας τον ουρανισκο σου σε κατασταση σχιζοφρενειας!
Και μεσα σε αυτο το ντελιριο,εχοντας το Αιγαιο ακριβως μπροστα σου... τα ματια ,τα χαμογελα,οι αγκαλιες μπλεκουν το δικο τους μοναδικο γαιτανακι, με καθε δοξα και τιμη!Μπορεις να ακους την Εφη Θωδη να κατακρεουργει το Smoke on the water και να μην ξερεις αν πρεπει να γελασεις η να κλαψεις μπροστα σε αυτο το ηχητικο ντοκουμεντο!Μπορεις με βλεμμα που καιει και προσωπο που λαμπει να εξιστορησεις στην θεικα και απολυτα μοναδικη Σαλλονικια που εχεις διπλα σου και στην εξισου απολυτα καστανη ηρεμη δυναμη ,με τα πιο υπεροχα ματια που εχω δει,που εχεις απεναντι σου ,την απολυτη στιγμη σου με τον ερωτα χωρις αναστολες!
Μπορεις να σηκωθεις και να χορεψεις το πιο γελοιο τσιφτετελι επι της γης, εχοντας το ενα ποδι χτυπημενο γιατι απλα το ενιωσες.Μπορεις να κλεψεις την τελευταια μπουκια απο το υπεροχο τυρι με σουσαμι μεσα απο το πιατο του δικου μας Λακη Γλυκουλη και αυτος θα σου βρει ως εκ θαυματος και αλλο αρκει εσυ να εισαι χαρουμενη.Αρκει ολοι να ειναι χαρουμενοι ,γιατι πλεον το πιστευω ...αυτη ειναι η αποστολη του στην ζωη ,περα απο το να ειναι ο προσωπικος μου φωτογραφος,αποθανατιζωντας καθε τρελλη στυλιστικη μου μεταμορφωση.Μπορεις να τραγουδας το Ριτα Ριτακι σε πληρη συχγρονισμο με απαντες στον χωρο ,εστω και φαλτσα,εστω και αν δεν θυμασε ολα τα λογια και να μην σταματας γιατι νοιωθεις οτι ειναι απο τα πιο ωραια πραγματα που εχεις κανει.
Και μεσα σε αυτον τον υπεροχο κυκλο των φιλων ερχονται και αλλοι καινουργοι εξισου ιδιαιτεροι,οπως οι γαλαζοματες υδροχοαρες αδερφουλες που με πολυ καθετες και καθαρες κουβεντες ,που παντα τις λατρευα,μου δωσανε να καταλαβω οτι δεν χρειαζετε να νιωθω αλλες ενοχες για την απολυτη καταστροφη που εζησα εχτες το βραδυ!Η την γλυκυτατη φιλη της δικια μας λογιστριας ,που αυτο το πλασμα τολμω να πω οτι δεν ταιριαζει καθουλου διπλα στους αριμθους.. τοσο γεματη απο καλοσυνη και παντα με ενα χαμογελο για σενα και τις ιδιοτροπιες σου που δεν μπορεις να μην την αγαπησεις!
Και εκει που καταλαγιαζει η ενταση,τα ποτηρια εχουνε αδειασει,τα πιρουνια ξεκουραζονται.. εσυ θελεις και αλλο,δεν εισαι ετοιμος ακομα να διαλυσεις αυτο το πολυδιαστατο μωσαικο.Τα φιλια ερχονται να σφραγισουνε την επιτυχια της μερας και να δωσουνε την υποσχεση της επαναληψης!
Μοιραζομαι σημαινει ανοιγω τα χερια μου προς εσενα χωρις δευτερη σκεψη,εμπιστοσυνη σημαινει τολμω και ας καω [τι τον εχουνε τον πυροσβεστη στην παρεα?],χτιζω σημαινει σε βοηθω εστω και αν δεν το χρειαζεσαι, ισως δεν το γνωριζεις ακομα, γιατι την ωρα ακριβως που ανοιξα τα ματια μου στην καινουργια μερα δεν το γνωριζα αλλα καποιος ,καπου το ηξερε και .......το κινητο μου χτυπησε!

Υ.Γ Αφιερωμενο σε αυτους που σιγουρα θα καταλαβουνε ,που με εχουνε πανω απο ολα καταλαβει ..σας ευχαριστω.Ενας τελειος χειμωνας περασε με ολους εσας ,ο κυκλος μεγαλωνει,οι συντενταγμενες μας καλα κρατουν [ μην γελας ..ξερεις εσυ] ,εχουνε καταγραφει βαθια μεσα μου ολα με καθε λεπτομερεια.Και τα γαλλικα που προσπαθησαμε να μαθουμε και τα ανεκδοτα που καποιος εχει τα πρωτεια να δημιουργει και τα απιστευτα κιλα απο τσιπουρο και ντακου που εχουμε κατεβασει σε πολυ γνωστο μαγαζι που για μας πλεον ειναι στεκι.Αφιερωμενο στις μπαμπολλες βλακειες που εμπνευστηκαμε και παντα βγαιναμε κερδισμενοι,στο δεν με λενε Γιαννη, στο διασημο ΟΤΣΟ [8],στον καθρεφτη που τελικα κρεμαστηκε ετσι για να βλεπουμε πιο πολυ τα υπεροχα μουτρα μας,στα γενεθλια καποιας αλλης τρελλης Σαλλονικιας που ειχανε καταληξη νησιωτικου ξεφαντωματος πληρωνοντας ΔΥΟ φορες τον λογαριασμο,στον μικρο πλην ομως καθολου επυθυμητο αποχωρισμο μας μεσα στις γιορτες,στην εκπληξη και τα δωρα που μου κανατε στα δικα μου γενεθλια,στο οτι αντι να παρακολουθησετε ταινεια στο σινεμα κατεβασατε ολη την καβα ,τα τυρια,τις ελιες τα τελευταια κομματια της τουρτας μου στο μαγαζι που δουλευα και τελος στο διασημο κινητο καποιου που οπως πολυ καλα λεει...ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΠΑΛΙ ΕΧΤΕΣ ....ΟΝΕΙΡΟ!!!!!!!!