ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ....

Φαντασια μου πλανευτρα..
Ποσο πολυ με μισεις,ποσο πολυ σε αποζητω.
Καλα κραταει το παιχνιδι μεταξυ μας,κανοντας τις νεραιδες μου πιο ζωντανες απο ποτε και τα ψεματα μια γλυκια αμαρτια γεματη απο λιωμενη σοκολατα μεσα στα ματια μου.
Λογια μεσα σε ενα φεγγαρι ολογιομο και φωτεινο,σε κυκλους σφιχτα κλεισμενους πανω σε ενα κορμι που και αποψε θα κλειστω.
Βοηθεια..θα ψελισω.
Χερια που τρεμουνε απο προσμονη θα απλωσω..
Το σκοταδι θα με ακουσει και θα με λυπηθει τρομαζοντας την καταρα που εριξε πανω μου εκεινο το φιλι!
Ζεστο,αδυσωπητο,υγρο..γεματο ΘΕΛΩ,κουρνιασε στις ακρες των ματιων μου.
Ποσο θεικα απολυτα ταιριαξα μεσα στην απεραντη αγκαλια του,ποσο ακομα θα περιμενω τα κυμματα να τον κοιμησουνε διπλα μου.. κοντα μου.
Και η προσμονη απο μικρο κοριτσι καθε νυχτα που περναει,μεγαλωνει,γινετε η γυναικα που ζηταει,απαιτει,διεκδικει,ποθει χωρις κανενα ελεος το αγγιγμα του,την θερμη του.
Το θελω ολου του κοσμου,σαν μικρο παιδι με κυνηγαει μεσα σε ενα αδιεξοδο που με διαλεξε και το αποδεχτηκα διχως ορια.
Κανονες θα καταλυσω,ποταμια θα γυρισω πισω,στιγμες θα ξαναγαπησω..το μισος θα το σβησω!
Μικρη θεα θα γινω κανοντας την νυχτα μερα,το ελα ηρθα,το δεν μπορω μπορω,το Σ'ΑΓΑΠΩ ...ΔΙΚΟ μου απορθητο καστρο,με δρακους πανεμορφους γεματους απο την φωτια του.Αυτο ψαχνω..ζωη μου μονη?
Το παρελθον με κοιτα απο μακρια και δεν σαλευει..γιατι,τι ζηταει,τι μετραει..ποσο ακομα?Δεν εχω αλλο τιποτα να πληρωσω στο ΤΟΤΕ,μονο κατι γραμματια παραποιημενα..
Τα σημαδια εξω απο την πορτα της καρδιας μου ειναι τοσο δυνατα,τοσο φωτεινα..διψα γεματα απο εκεινη την νυχτα που διαλυθηκε μεσα στον ερωτα του δικου του σεισμου,που αφησε μονο ενα κλειδι στον χτυπο της καρδιας μου.
Τι και αν αργησε το ονειρο,ειναι πιο ΑΛΗΘΙΝΟ μετα την βροχη..
Τι και αν ο φοβος εκανε πρεμιερα,η μοιρα ειχε αποφασισει την γλυκια μου εκτελεση.
Μικρες οι λεξεις και η φωνη θα κομπιασει ταπεινα μπροστα στο μεγαλειο της καταλυτικης ενωσης που με περιμενει..
Παραδινομε,παραδοθηκα..και θα παραδοθω στα φτερα της αυρας που ακουνε στο ονομα του...
Σ' εχω ερωτευτει..θα ψελισω.
Ειμαι εδω..θα ουρλιαξω,στελνωντας την φωνη μου,μελωδια μεσα στην δικη του.
Θελωντας τα παντα και περιμενοντας το..ΤΙΠΟΤΑ!
Παικτης στην ρουλετα ενος ποθου που δεν λεει να τελειωσει ο εθισμος του!
Χορηγος στην αυτοκτονια του εγωισμου,που καθημερινα με ληστευει και δεν με αφηνει να ανασανω!
Οτι νοιωθω,οτι αγγιζω και ζω ειναι εκει...
Βασιλισα με στεμμα την καθημερινη εγνοια του,προσκεφαλη την καληνυχτα του,προσευχη το γελιο του.
Μια βιτρινα που γουσταρω..απλη,απεριττη,λιτη και ...ΟΛΟΔΙΚΙΑ ΜΟΥ!!!!
ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΔΕΝΤΡΟ... ΜΕ ΜΙΑ ΣΚΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΞΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ!!
http://www.youtube.com/watch?v=p7eH9qnH8TM