ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΕΛΕΙΕΣ..

BAΡΙΕΜΑΙ!
Τι και εσυ? Πολυ καλα,ετσι για να μην νοιωθω μονη μου.
Σε κοιταζω και θελω να μου πεις ,να μου δειξεις ,να το καταλαβω,να το νοιωσω ,οτι ειμαστε μαζι και σε αυτο.
Mην γελας,μην με κοιταζεις λες και μολις τωρα ξυπνησαμε και θελουμε επειγοντως την τεραστια δοση μας σε καφε,για να λειτουργησουμε ως καθωσπρεπει πολιτισμενα οντα,προσπαθωντας να θυμηθουμε τα ονοματα μας!
Δεν θελω,δεν γουσταρω,δεν ειμαι εγω,δεν θα παρω,οσο χαμηλα και αν εχεις βαλει κοστος,προσφορα και ζητηση...Eδω θα γελασω εγω,αν μου επιτρεπεις!
Μπορω? Νομιζω οτι εχω αυτο το δικαιωμα.
Αν σηκωσω το περιστροφο και σε σημαδεψω στο δοξα πατρι,θα με κοιταξεις οπως πρεπει,οπως μονο σε μενα αρμοζει? Oπως ο μπαμπας μου θα με κοιταζε ,αν δεν ητανε τοσο δειλος,οπως η μανα μου θα με κανακευε αν εκανα τα σωστα πραγματα την σωστη στιγμη,οπως η κολλητη μου δεν θα ενοιωθε πιο ομορφη απο μενα ,οταν εχω γινει ενα με το πατωμα απο τις ενοχες μου?
Οταν αυτο που νομιζω οτι αγαπω,πανω και περα απο μενα και το απειρο,δεν ειναι τιποτα αλλο απο μια μικρη τελεια ,που μοιαζει με το απειρο,το ενα,το ολο.
Mπλεκω τα δαχτυλα μου με τα δικα σου και περα απο τα δικα σου και πιο πανω,εκει που δεν μπορεις να φανταστεις.Μπλεκω ολοκληρη τον εαυτο μου και το κορμι μου ..που παντα εχει τον ρολο του προδοτη,που τοσο μα τοσο πολυ τα χνωτα του μου ταιριαζουν!Ποσο,ποσα θελεις ,τι να δωσω? Πες μου,περιμενω να ακουσω,να δω αν θα αντεξω.
Αυτη η καλοφτιαγμενη σιωπη ,ποσο καλα την γνωριζω, για ακομα μια φορα ας παιξουμε κρυφτο.
Κανενα προβλημα, μονο που δεν ξερω να μετραω πλεον.Ενα,δυο,τρια..αρχη-τελος,πριν -μετα,μερα-νυχτα,κρυο-ζεστη,μαυρο-ασπρο,σε αγαπω-σε μισω..Στην συνεχεια ενα τεραστιο, μεγαλειωδεις,διαφορετικο,απλησιαστο..ΕΓΩ και ΕΣΥ!
Μην αρχιζεις να με ρωτας γιατι? Δεν υπαρχει,δεν θα σου πω,δεν θα μου πεις.
Μισες οι φρασεις μου και οι σκεψεις μου,γεματες τελειες,οι οποιες μου μιλανε και να τες μου ανοιγοκλεινουνε το ματι ,με βαθεια ειρωνεια ,λεγωντας μου:Δεν θα καταλαβει οσο μεγαλες και αν μας κανεις ,οσο χρωμα και αν βαλεις,οσο πιο πολλες και αν γινουμε..εχασες τον πολεμο!
Αλλα στον πολεμο πρεπει να μεινεις εκει οπως καθε στρατιωτης,που δεν θα το βαλει κατω,δεν θα παραιτηθει,δεν θα τον νοιαζει πως θα περασει ο καιρος περιμενωντας ενα γραμμα η εστω ενα τελεσιγραφο.Εχει κατι να περιμενει,εχει ενα σκοπο,που γι'αυτον μεσα απο τον δικο του μεγεθυντικο φακο,ειναι η προσευχη του πριν ξαποστασει,η ελπιδα πριν την προσωπικη του κολαση,το μικρο παιδι που κουβαλαει ατα εσωψυχα του πριν τα μυαλα του τιναχτουνε στον αερα.
Αντε,ανοιξε παλι τα ποδια σου,ελα και τελειωσαμε,λιγο ακομα,σου αρεσε?
Πια η απαντηση τωρα?
Ματια που κοιτανε μονο την ζεστη αγκαλια σου,αλλα εχουνε χειμωνα εδω και καιρο.Γυρνα μου την πλατη γιατι αν δεν το κανεις εσυ,πρεπει να το κανω εγω και δηστυχως το θελω τοσο πολυ.Λυπαμε,ποσο λυπαμε αλλα αυτο σου εμαθα και αυτο διδαχτηκες και ειμαι σιγουρη πως δεν θα ψαξεις για την εξαιρεση στον κανονα!
Με κοιταζεις και η ψυχη μου φευγει απο τον Αδη..
Μου χαμογελας και ο ηλιος ειναι εδω,δεν κρυωνω...
Με αγγιζεις και η βροχη χορευει μαζι μου...
Υπαρχεις και μισω την ελευθερια μου...
Και να με παλι εδω,πασχιζοντας να βαλω τελεια και δεν μπορω,θα με βοηθησεις?
Αλλα αν το κανεις,μην ανακαλυψεις την εξαιρεση στο κανονα που απεγνωσμενα κατακρινω,το δωρο που ανοιξα τρεμωντας απο προσμονη και τελικα δεν ητανε ποτε δικο μου,την αντερωτηση -ΕΣΥ?-ως απαντηση στην ερωτηση -ΒΑΡΕΘΗΚΕΣ?
Βαρεθηκαμε μωρο μου,αυτη ειναι η ουσια και τωρα πρεπει να κοπω στα δυο,να κλεισω και ματια και στομα κοβωντας για μια ακομη φορα το καπνισμα. Να μην σε σκεφτω ψαχνωντας σαν τρελη το πακετο μου,να μην το ανοιξω με τελετουργικες κινησεις οπως θα αγγιζα εσενα,να μην το ακουμπισω στα χειλη μου οπως θα γευομουνα τα δικα σου,να μην το αναψω τραβωντας τον καρκινο μου οπως ρουφαω και ανασαινω την δικη σου μυρωδια.
Αλλος για την αντιπερα οχθη,δεν θα παρω,δεν γινετε,ισως γιατι η ψυχη ειναι καμωμενη απο χιλιαδες,ανομολογητα ΟΧΙ!
Πανοπλια για κλαμματα,ενας Αχιλλεας με αδυνατο σημειο παντα την καρδια του,ο θυσαυρος που δεν θα βρεις ποτε στο τελος του ουρανιου τοξου,ο πριγκηπας που δεν θα φιλησει ποτε την κοιμισμενη πριγκηπισσα..
Βαριεμαι...ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΦΩΣ....